Dinsdagavond was ik gast-grensrechter bij Elspeet vs Hulshorst onder 23.
Elspeet stond onder leiding van Marius van Asselt en Mark Spijkerboer.
Bij beide elftallen een paar dispensatie spelers.
Bij Elspeet was dit Chiel Dijkgraaf . Bij Hulshorst een stuk of 3.
De openingsfase was voor Elspeet, wat vrij vlot in de openingstreffer resulteerde.
Het vervolg van de eerste helft stond bol van de overtredingen en de persoonlijke fouten.
Vlak voor rust de gelijkmaker. Een penalty, waar keeper Robin Post kansloos op was.
De tweede helft kon het telraam voor de dag gehaald worden.
Het regende aan beide kanten doelpunten. Weliswaar grotendeels door fouten, maar toch. Verder kreeg je het idee dat sommige spelers bij vlagen niet precies door hadden voor welk team zij speelden.
Voor de rest nog een paar opmerkelijke feiten.
Zo speelde Bram Smit bij z'n debuut in onder de 23 maar liefst 40 keer zoveel minuten dan bij z'n debuut in Elspeet 1. Reminder: dit waren de beruchte, illegale 1,5 minuut. Moet gezegd, de jeugdige Bram deed dit bij O-23 met verve. Z'n tegenstander was twee keer zo lang en zo breed, maar hij hield prima staand.
Ook bleek Stefan Van de Ridder plots wel te kunnen scoren. Drie keer maar liefst, dus dat schept wel verplichtingen bij het eerste.
Tot slot maakte scheidsrechter vd Brug er een compleet eigen wedstrijd van. De grensrechters waren een soort figuranten. Koddig was vooral dat na een doelpunt van Elspeet de aftrap al lang en breed verricht was en de grensrechter van Hulshorst nog steeds met de vlag omhoog stond.
En in de slotfase zag ondergetekende ineens Michel Van Asselt met de aanvoerdersband om lopen. Nu is het tijd om te stoppen dacht ik, en de scheids zat gelukkig toch nog één keer met me op 1 lijn.
Eindstand: 4-5