Zaterdag werd de thuiswedstrijd tegen ESC uit Elburg gespeeld.
Vooraf werd gezegd dat dit een tegenstander is waar de punten tegen gepakt moeten worden. Grappig vind ik zelf zoiets altijd; kan me zo voorstellen dat in de kleedkamer van de elburgers voor de wedstrijd exact dezelfde woorden klonken.
De elspeters misten Anton vd Steeg en de al langer geblesseerde Robert van Asselt en Erik vd Steeg.
Elspeet begon furieus aan de wedstrijd en dit resulteerde na 5 minuten al in de 1-0 door een fraaie treffer van Jelle vd Zande.
Daarna gingen de elspeters op jacht naar meer; Niels vd Steeg had een hard schot in het zijnet en Erwin van Leeuwen een kopbal over.
Elburg stelde daar in de openingsfase niet al te veel tegenover. Wel waren er bij Elspeet wat hachelijke situaties voor de goal, mede door weifelend optreden van keeper Kevin Struik die bloednerveus leek.
Na twintig minuten kwam toch vrij plotseling de gelijkmaker.
In het vervolg leek het of bij de elspeters alles als een kaartenhuis instortte. De onneembare vesting waar trainer Norbert Koelewijn doorgaans op hamert bleek ineens een gatenkaas.
Plotseling was elke aanval van ESC levensgevaarlijk en kon er aan de andere kant geen vuist meer gemaakt worden.
Dit resulteerde in nog eens twee tegentreffers waarbij zowel de verdediging als de keeper er niet goed uit zagen.
Dat alles zorgde voor de nodige frustraties waarin ook grensrechter Huisman zich liet meeslepen. Bij een overtreding liep hij het veld in, wat door de scheids, terecht, niet zo op prijs werd gesteld.
De tweede helft liet Elspeet zien te kunnen strijden als een team.
Vooral de ingevallen Bart vd Hoorn liet zich van zijn beste kant zien.
Na vijf minuten was er al de aansluitingstreffer; de mee naar voren gekomen Werner Pluim kopte binnen.
Binnen no time werd het zelfs gelijk. Niels vd Steeg knikte dit keer binnen na een sublieme voorzet van Bart vd Hoorn.
Maar Elspeet was nog niet tevreden en rook mogelijkheden. Nu was ESC achterin plotseling zo lek als een vergiet.
De elspeters werden beloond voor de strijdlust. Een klein kwartier voor tijd was het David Bleijenberg die Elspeet verdiend op voorsprong schoot.
Daarna drongen de elburgers nog wel aan, maar Elspeet hield stand.
In de slotfase dacht Stefan vd Ridder nog een penalty te versieren. Er was wel iets contact, maar er was van een kilometer afstand nog wel waar te nemen dat dit niks was. Diezelfde Stefan bleek overigens 's avonds iets meer succes te hebben met versieren...
Eindstand: 4-3.
Volgende week de uitwedstrijd tegen HTC in Zwolle. En, om het cliché weer uit de kast te halen: "dat zijn de wedstrijden waar je de punten moet pakken".