Zaterdag stond de 2e oefenwedstrijd op het programma; thuis tegen SDS’55 uit Wekerom.
Voor de wedstrijd gaf trainer Norbert Koelewijn een uitleg a la Louis van Gaal hoe de wedstrijd gespeeld diende te worden. Het ging onder andere over het inschuiven van nr 3, het doorjagen van nr 6, het inzakken van nr 9, enz enz. Ondergetekende haakte halverwege af, want dit was toch wel een affiche voor hogere wiskunde.
De wedstrijd dan. Gelijk vanaf het begin lieten de mannen uit Wekerom zien een stuk enthousiaster en gemotiveerder te zijn. Veel duels werden gewonnen en de nodige kansen werden gecreëerd. Elspeet stelde daar bar weinig tegenover. Het centrum achterin was een grote gatenkaas. En voorin konden de elspeters geen vuist maken. Dit alles resulteerde in een 0-3 ruststand. Bij 1 van deze goals zag keeper Levi vd Steeg er niet goed uit.
Na een donderspeech van de trainer in de rust en de nodige wissels, onder andere oude rotten Anton vd Steeg en Werner Pluim kwamen er in het centrum achterin in, werd de wedstrijd hervat.
Maar opnieuw was 4e klasser SDS’55 de bovenliggende partij tegen Elspeet uit de 3e klasse.
Wel speelden de elspeters wat gedrevener, maar echt grote kansen kwamen er niet.
De mannen uit Wekerom bleven gevaarlijk, en dat resulteerde halverwege de 2e helft in de 0-4.
Achterin bleef het onrustig bij de elspeters, ondanks de twee ervaren krachten die er in gekomen waren. Daarbij moet gezegd dat Werner Pluim slechts 1 keer nog maar getraind had.
Vermeldenswaardig over de 2e helft is nog het wisselen na een kwartier van Bart vd Hoorn. Dit leek verdacht veel op een wissel om hem tegen zichzelf in bescherming te nemen. Hij oogde namelijk zwaar gefrustreerd en geïrriteerd.
Al met al nog genoeg te doen voor de technische staf van Elspeet. Als de trainer van zo’n jong team een uitstraling verwacht van wij zijn onoverwinnelijk, dan is dat nog een hele uitdaging om dat te realiseren.
Voor de wedstrijd gaf trainer Norbert Koelewijn een uitleg a la Louis van Gaal hoe de wedstrijd gespeeld diende te worden. Het ging onder andere over het inschuiven van nr 3, het doorjagen van nr 6, het inzakken van nr 9, enz enz. Ondergetekende haakte halverwege af, want dit was toch wel een affiche voor hogere wiskunde.
De wedstrijd dan. Gelijk vanaf het begin lieten de mannen uit Wekerom zien een stuk enthousiaster en gemotiveerder te zijn. Veel duels werden gewonnen en de nodige kansen werden gecreëerd. Elspeet stelde daar bar weinig tegenover. Het centrum achterin was een grote gatenkaas. En voorin konden de elspeters geen vuist maken. Dit alles resulteerde in een 0-3 ruststand. Bij 1 van deze goals zag keeper Levi vd Steeg er niet goed uit.
Na een donderspeech van de trainer in de rust en de nodige wissels, onder andere oude rotten Anton vd Steeg en Werner Pluim kwamen er in het centrum achterin in, werd de wedstrijd hervat.
Maar opnieuw was 4e klasser SDS’55 de bovenliggende partij tegen Elspeet uit de 3e klasse.
Wel speelden de elspeters wat gedrevener, maar echt grote kansen kwamen er niet.
De mannen uit Wekerom bleven gevaarlijk, en dat resulteerde halverwege de 2e helft in de 0-4.
Achterin bleef het onrustig bij de elspeters, ondanks de twee ervaren krachten die er in gekomen waren. Daarbij moet gezegd dat Werner Pluim slechts 1 keer nog maar getraind had.
Vermeldenswaardig over de 2e helft is nog het wisselen na een kwartier van Bart vd Hoorn. Dit leek verdacht veel op een wissel om hem tegen zichzelf in bescherming te nemen. Hij oogde namelijk zwaar gefrustreerd en geïrriteerd.
Al met al nog genoeg te doen voor de technische staf van Elspeet. Als de trainer van zo’n jong team een uitstraling verwacht van wij zijn onoverwinnelijk, dan is dat nog een hele uitdaging om dat te realiseren.
