Iets later dan gebruikelijk, maar hier dan toch het verslag.
Dit omdat eerst de alcoholische dampen op moesten trekken en er uitgebuikt moest worden. Een tweedaagse trip langs de elspeetse restaurants breekt je op kan ik vertellen.
De wedstrijd dan. Elspeet had een nagenoeg complete selectie. Alleen de geblesseerde Robert van Asselt ontbrak. En natuurlijk Erik vd Steeg. Petje af voor deze speler die volgens mij met gemak anderhalf seizoen al aan zijn rentree werkt. Dat mag ook wel eens benoemd worden.
De tegenstander, Hatto Heim, kan wel gezien worden als één van de titelfavorieten in de 3e klasse b.
Elspeet begon de wedstrijd voortvarend en dit vertaalt zich na tien minuten uit in een doelpunt.
Een uitstekende actie van Jelle vd Zande over rechts. Zijn schot komt via de onderkant van de lat terug het veld in. Goaltjesdief Niels vd Steeg is er als de kippen bij om binnen te knikken.
Daarna een aderlating voor de elspeters. Anton vd Steeg moet met opnieuw knie problemen na de kant; sterkte ermee kerel, hopelijk valt het mee. Zijn vervanger is de net weer fitte Werner Pluim.
Daarna zijn er aan weerskanten kansen. Voor Elspeet via Bart vd Hoorn en Werner Pluim. Na 35 minuten trekt Hatto Heim de stand weer gelijk. Een vrije trap wordt tot ontsteltenis van de elspeters niet weggewerkt door Tim Evers, waardoor er simpel binnengetikt kan worden.
Even later de kans voor Elspeet; Erwin van Leeuwen zet Niels vd Steeg vrij voor de keeper maar die komt niet tot scoren.
Nog voor rust komt Hatto Heim langszij. Met een negatieve hoofdrol voor Jasper Kok. We zullen het er maar ophouden dat hij even meent dat hij bij Hatto Heim speelt. Anders valt zijn assist op degene die de uiteindelijke assist geeft niet te verklaren.
In de slotfase van de eerste helft wordt het bijna nog erger.
Na een onschuldig duel langs de zijkant gaat Werner Pluim als een oud wijf na de grond. Zijn tegenstander kan zo doorlopen, maar gelukkig voor de elspeters zonder gevolgen.
Na de thee moet ook Bart vd Hoorn noodgedwongen achterblijven in de kleedkamer. Om daar even over door te gaan. De kleedkamers hadden een soort middeleeuws karakter. Qua grootte misschien voor max 6 personen, slechts twee douchejes en die met een straal van een brandweerspuit. Maar goed, tenslotte is het toch de grasmat waar het op moet gebeuren.
De tweede helft was Hatto Heim de betere ploeg. Gezien het spel, maar ook gezien de kansen. Elspeet mocht blij zijn dat keeper Kevin Struik een topmiddag had, anders was de score zeker hoger uitgevallen.
Bij Elspeet bleef het beperkt met de echt grote kansen. Kopbal over was er van Chiel Dijkgraaf die zijn rentree maakte, en een prachtige, strakke vrije trap van Werner Pluim die helaas voor de elspeters gemist werd. Ook de op rechts opererende ingevallen David Bleijenberg was een paar keer dreigend.
Zo werd uiteindelijk de ruststand ook de eindstand: 2-1. En dat was gezien het spelbeeld, inzet en kansen ook wel terecht te noemen.
Aanstaande zaterdag speelt Elspeet thuis tegen ESC uit Elburg.