Waar het om draait in het voetbal is het scoren van doelpunten. Hierin bleek DSV’61 een tikje beter te zijn dan Elspeet. Op sportpark De Haere kwamen twee elftallen binnen de lijnen die niet veel voor elkaar onder deden. Het voetbal was bij tijd en wijlen niet om aan te zien. Veel balverlies doordat de meest simpele passes niet aankwamen. Hieruit blijkt dat beide elftallen geen vertrouwen hebben om de wedstrijd naar hun hand te zetten. Elspeet begon met een uiterst verdedigend concept. Met veel loopvermogen op het middenveld moest DSV beteugeld worden. Dat bleek niet te werken en na het uitvallen van Bart van den Hoorn was Elspeet ook zo goed als vleugellam. Daarbij had DSV al een voorsprong genomen in de 14e minuut. Jan Juffer zag zijn directe tegenstander, Gerrit Hoekert, zomaar diagonaal uithalen en zijn inzet vloog buiten bereik van doelman Levi van de Steeg via de binnenkant van de paal in het net, 1-0. Aanvallend kon Elspeet weinig uitrichten en net voor de theepauze kwam DSV op 2-0 nadat een afstandsschot in de korte hoek te machtig was voor doelman Van de Steeg. Elspeet zette in de tweede helft iets meer druk naar voren en kreeg ook een goede kans via Chiel Dijkgraaf maar deze mistte helaas het vermogen om deze kans af te ronden. Niet veel later was het Jelle van de Zande die zomaar de aansluittreffer mocht binnen schieten. Het leek weer een wedstrijd te worden maar Elspeet deed zichzelf de das omdat aanvoerder Emiel Goud werd weggestuurd na een trappende beweging richting de doelman van DSV. Scheidsrechter Van Gelder zond ook Elspeet trainer Jan de Ruiter weg omdat deze aan de scheidsrechter vroeg of die zijn bril wilde lenen. Hierna was het gedaan met Elspeet want nu moest het nog meer risico’s gaan nemen. Dat pakte op het eind verkeerd uit en kort voor het laatste eindsignaal besliste Martijn Lieferink via een harde kopbal, de wedstrijd met een derde Doornspijkse treffer. Als laatste wapenfeit wist Jan van Norel er in blessuretijd nog 4 -1 van te maken.