De derde bekerwedstrijd was uit tegen SDCP 2 in Putten. Dit alles op het magnifieke tijdstip van half 12. En omdat trainer Norbert Koelewijn een gezamenlijke lunch voor de wedstrijd heeft ingevoerd, werd dat dit keer omgeturnd tot ontbijt. Ondergetekende was hier niet bij; hij floot de jongens van onder de 13. Die wedstrijd valt ook een heel verslag over te schrijven, maar laten we het houden bij het eerste elftal.
Aangekomen bij het sportpark van hoofdklasser SDCP viel gelijk weer op dat dit een schitterende accomodatie is, waar menige eerste divisie -ja ik weet dat het keuken kampioen heet- club jaloers op zal zijn.
Voor de wedstrijd een eerste aderlating voor de elspeters; Michel Kok viel af met een kuitblessure, Jan Juffer kwam er in.
De start van Elspeet was nou niet direct om over na huis te schrijven. Sowieso doe ik dat niet, want dan blijf ik aan het uitleggen.
Nee, binnen 3 minuten kwamen de elspeters op achterstand. En hoe. Het was eigenlijk gewoon een aanval uit het boekje, voorzet geven, aanvaller komt voor de verdediging, doelpunt.
Elspeet ging echter niet bij de pakken neerzitten en ging op jacht.
Bij vlagen werd er uitstekend gevoetbald. De combinaties waren een lust voor het oog en vooral op het middenveld met Chiel Dijkgraaf en Kees Pluim hadden de elspeters een duidelijk overwicht.
Wel opnieuw weer een uitvaller, Jan Juffer moest geblesseerd naar de kant en Leon Post verving hem.
Vlak voor de rust, de verdiende gelijkmaker. Het was notabene oud-SDCP-er Kees Pluim die met het hoofd scoorde. Daarbij had hij wel de hulp van de keeper nodig die zijn achterwaartse kopbal door de vingers liet glippen.
De mannen uit Putten waren de eerste helft verder niet echt gevaarlijk. Wel lieten ze zien over een aantal snelle mensen te beschikken, maar de verdediging van Elspeet stond als een huis.
Onder het genot van een bakje thee en eventueel een banaan, had de trainer enkel lof over de eerste helft en hamerde erop nu door te drukken.
In de tweede helft ging Elspeet verder waar ze gebleven waren met aanvallen.
Halverwege leidde dit tot een 2-1 voorsprong. Een prima dieptepass van Jasper Kok op Erwin Leeuwen een dito voorzet en knap binnengeschoten door David Bleijenberg.
Daarna was het SDCP 2 wat de klok sloeg, de ene na de andere aanval richting het doel van Elspeet, en de verdediging wankelde.
Maar het werd niet al te slim uitgespeeld; drie, vier keer werd er gevlagd voor buitenspel. Dit tot frustratie van de bank van Putten. Maar ook die van Elspeet, want die vonden dat er nog vaker gevlagd moest worden. Tja, dat is weer zo’n gevalletje van: de beste stuurlui....
In de slotfase leek het wachten op de 2-2; maar de paal en tot twee keer toe keeper Levi Van de Steeg redden de elspeters.
Zo werd er uiteindelijk een knappe overwinning geboekt op SDCP 2, en dat is een goede opsteker voor de eerste competitiewedstrijd zaterdag tegen Swift’64
Aangekomen bij het sportpark van hoofdklasser SDCP viel gelijk weer op dat dit een schitterende accomodatie is, waar menige eerste divisie -ja ik weet dat het keuken kampioen heet- club jaloers op zal zijn.
Voor de wedstrijd een eerste aderlating voor de elspeters; Michel Kok viel af met een kuitblessure, Jan Juffer kwam er in.
De start van Elspeet was nou niet direct om over na huis te schrijven. Sowieso doe ik dat niet, want dan blijf ik aan het uitleggen.
Nee, binnen 3 minuten kwamen de elspeters op achterstand. En hoe. Het was eigenlijk gewoon een aanval uit het boekje, voorzet geven, aanvaller komt voor de verdediging, doelpunt.
Elspeet ging echter niet bij de pakken neerzitten en ging op jacht.
Bij vlagen werd er uitstekend gevoetbald. De combinaties waren een lust voor het oog en vooral op het middenveld met Chiel Dijkgraaf en Kees Pluim hadden de elspeters een duidelijk overwicht.
Wel opnieuw weer een uitvaller, Jan Juffer moest geblesseerd naar de kant en Leon Post verving hem.
Vlak voor de rust, de verdiende gelijkmaker. Het was notabene oud-SDCP-er Kees Pluim die met het hoofd scoorde. Daarbij had hij wel de hulp van de keeper nodig die zijn achterwaartse kopbal door de vingers liet glippen.
De mannen uit Putten waren de eerste helft verder niet echt gevaarlijk. Wel lieten ze zien over een aantal snelle mensen te beschikken, maar de verdediging van Elspeet stond als een huis.
Onder het genot van een bakje thee en eventueel een banaan, had de trainer enkel lof over de eerste helft en hamerde erop nu door te drukken.
In de tweede helft ging Elspeet verder waar ze gebleven waren met aanvallen.
Halverwege leidde dit tot een 2-1 voorsprong. Een prima dieptepass van Jasper Kok op Erwin Leeuwen een dito voorzet en knap binnengeschoten door David Bleijenberg.
Daarna was het SDCP 2 wat de klok sloeg, de ene na de andere aanval richting het doel van Elspeet, en de verdediging wankelde.
Maar het werd niet al te slim uitgespeeld; drie, vier keer werd er gevlagd voor buitenspel. Dit tot frustratie van de bank van Putten. Maar ook die van Elspeet, want die vonden dat er nog vaker gevlagd moest worden. Tja, dat is weer zo’n gevalletje van: de beste stuurlui....
In de slotfase leek het wachten op de 2-2; maar de paal en tot twee keer toe keeper Levi Van de Steeg redden de elspeters.
Zo werd er uiteindelijk een knappe overwinning geboekt op SDCP 2, en dat is een goede opsteker voor de eerste competitiewedstrijd zaterdag tegen Swift’64
