De competitie werd afgetrapt onder het genot van een nazomers zonnetje tegen Swift’64 uit Swifterbant.
Elspeet miste de geblesseerde Anton Van de Steeg en Jan Juffer; laatstgenoemde had bij de start van de match de grootste moeite om het scorebord aan de praat te krijgen.
Ondergetekende had een vrije zaterdag van het vlaggen. Mijn excuus hiervoor richting de familie Pluim die massaal uitgerukt was om mijn vlagkunsten te bekritiseren. Ik zou zeggen er komen nog genoeg zaterdagen om mij te bewonderen. Hoewel zoals nu,een beetje langs de lijn te koekeloeren en in de rust een biertje te pakken, beviel me ook prima.
Maar genoeg geluld; over na de wedstrijd.
Het eerste gevaar kwam van Swift’64 na vier minuten; Levi Van de Steeg redde in twee instanties.
Het antwoord van de elspeters liet niet lang op zich wachten; het was Bart van de Hoorn die een paar minuten later zijn vrije trap weggekopt zag worden.
Na tien minuten opende Erwin Leeuwen de score met een soort van frommelgoal; ja sorry Erwin dat ik het zo noem. Het was een bal die via paal, keeper, tegenstander etc etc, voor zijn voeten belandde en tegen de touwen werd gewerkt.
Daarna werd wel duidelijk dat Swift’64 vooral van de lange ballen gebruik ging maken. En zo gek was dat nog niet, want praktisch uit elke lange bal kwam gevaar.
Na een kwartier resulteerde dit dan ook in de verdiende gelijkmaker.
Vlak daarna dreigde het opnieuw gevaarlijk te worden via zo’n snelle aanval, maar Erwin van Leeuwen voorkwam dat door met een “bewussie” geel te pakken.
Toch waren de elspeters in het vervolg de onderliggende partij en was het alle hens aan dek om schade te voorkomen.
Dit lukte echter niet; na 25 minuten werd Jasper Post simpel uitgespeeld; een voorzet volgde en de 1-2.
De mannen uit Swifterbant gingen daarna vrolijk door met de lange ballen hanteren, omdat ook voor hen wel duidelijk was dat Elspeet daar de grootste moeite mee had.
Elspeet zelf kon niet echt een vuist maken, de afstanden tussen de linies waren veel te groot. Vooral het middenveld was praktisch onzichtbaar.
Wel moet ook nog gezegd worden dat de scheidsrechter nou niet bepaald in het voordeel van de elspeters floot. Maar dat mag nooit een excuus wezen voor je eigen spel.
Na de rust kwam Jelle vd Zande er in voor David Bleijenberg, die het moeilijk had de eerste drie kwartier.
De elspeters gingen prima van start. Binnen een minuut was het Niels vd Steeg die opdook in de zestien en verwoestend uithaalde; 2-2.
Vijf minuten later was het Swift’64 weer met een goede mogelijkheid die over vloog.
Elspeet liet zich echter niet kennen en kreeg nog een prima kans via Erwin van Leeuwen. Laatstgenoemde had ook een uitstekende 1 -2 met Niels van de Steeg, maar dit werd, onterecht leek het, afgevlagd voor buitenspel.
Swift’64 drukte echter door; wist eerst keeper Levi vd Steeg nog op de lijn te redden; in de 69e minuut had hij geen antwoord op een indraaiende corner, 2-3.
Het laatste kwartier joegen de elspeters vol op de aanval. Vooral via de buitenspelers Jelle vd Zande en Bart vd Hoorn. Maar ook Kees Pluim liet zich meer voorin zien.
Zo schoot Jelle vd Zande nog recht op de vuisten van de keeper.
In de 85e minuut gooiden de mannen uit Swifterbant de wedstrijd op slot. Opnieuw was het een razendsnelle omschakeling waardoor een speler 1 tegen 1 kwam te staan met Levi vd Steeg; de bal belandde in de verre hoek van de goal.
Elspeet probeerde het nog wel, maar het bleef beperkt met een vrije trap van Niels vd Steeg in de handen van de goalie.
Daarna kwam er in de absolute slotseconden nog bijna een vijfde bij voor Swift’64; alleen voor de keeper werd gemist, maar dat was ook teveel van het goede geweest.
Eindstand 2-4.
Volgende week de uitwedstrijd tegen HTC
Elspeet miste de geblesseerde Anton Van de Steeg en Jan Juffer; laatstgenoemde had bij de start van de match de grootste moeite om het scorebord aan de praat te krijgen.
Ondergetekende had een vrije zaterdag van het vlaggen. Mijn excuus hiervoor richting de familie Pluim die massaal uitgerukt was om mijn vlagkunsten te bekritiseren. Ik zou zeggen er komen nog genoeg zaterdagen om mij te bewonderen. Hoewel zoals nu,een beetje langs de lijn te koekeloeren en in de rust een biertje te pakken, beviel me ook prima.
Maar genoeg geluld; over na de wedstrijd.
Het eerste gevaar kwam van Swift’64 na vier minuten; Levi Van de Steeg redde in twee instanties.
Het antwoord van de elspeters liet niet lang op zich wachten; het was Bart van de Hoorn die een paar minuten later zijn vrije trap weggekopt zag worden.
Na tien minuten opende Erwin Leeuwen de score met een soort van frommelgoal; ja sorry Erwin dat ik het zo noem. Het was een bal die via paal, keeper, tegenstander etc etc, voor zijn voeten belandde en tegen de touwen werd gewerkt.
Daarna werd wel duidelijk dat Swift’64 vooral van de lange ballen gebruik ging maken. En zo gek was dat nog niet, want praktisch uit elke lange bal kwam gevaar.
Na een kwartier resulteerde dit dan ook in de verdiende gelijkmaker.
Vlak daarna dreigde het opnieuw gevaarlijk te worden via zo’n snelle aanval, maar Erwin van Leeuwen voorkwam dat door met een “bewussie” geel te pakken.
Toch waren de elspeters in het vervolg de onderliggende partij en was het alle hens aan dek om schade te voorkomen.
Dit lukte echter niet; na 25 minuten werd Jasper Post simpel uitgespeeld; een voorzet volgde en de 1-2.
De mannen uit Swifterbant gingen daarna vrolijk door met de lange ballen hanteren, omdat ook voor hen wel duidelijk was dat Elspeet daar de grootste moeite mee had.
Elspeet zelf kon niet echt een vuist maken, de afstanden tussen de linies waren veel te groot. Vooral het middenveld was praktisch onzichtbaar.
Wel moet ook nog gezegd worden dat de scheidsrechter nou niet bepaald in het voordeel van de elspeters floot. Maar dat mag nooit een excuus wezen voor je eigen spel.
Na de rust kwam Jelle vd Zande er in voor David Bleijenberg, die het moeilijk had de eerste drie kwartier.
De elspeters gingen prima van start. Binnen een minuut was het Niels vd Steeg die opdook in de zestien en verwoestend uithaalde; 2-2.
Vijf minuten later was het Swift’64 weer met een goede mogelijkheid die over vloog.
Elspeet liet zich echter niet kennen en kreeg nog een prima kans via Erwin van Leeuwen. Laatstgenoemde had ook een uitstekende 1 -2 met Niels van de Steeg, maar dit werd, onterecht leek het, afgevlagd voor buitenspel.
Swift’64 drukte echter door; wist eerst keeper Levi vd Steeg nog op de lijn te redden; in de 69e minuut had hij geen antwoord op een indraaiende corner, 2-3.
Het laatste kwartier joegen de elspeters vol op de aanval. Vooral via de buitenspelers Jelle vd Zande en Bart vd Hoorn. Maar ook Kees Pluim liet zich meer voorin zien.
Zo schoot Jelle vd Zande nog recht op de vuisten van de keeper.
In de 85e minuut gooiden de mannen uit Swifterbant de wedstrijd op slot. Opnieuw was het een razendsnelle omschakeling waardoor een speler 1 tegen 1 kwam te staan met Levi vd Steeg; de bal belandde in de verre hoek van de goal.
Elspeet probeerde het nog wel, maar het bleef beperkt met een vrije trap van Niels vd Steeg in de handen van de goalie.
Daarna kwam er in de absolute slotseconden nog bijna een vijfde bij voor Swift’64; alleen voor de keeper werd gemist, maar dat was ook teveel van het goede geweest.
Eindstand 2-4.
Volgende week de uitwedstrijd tegen HTC
